*आभाळमाया*
आभाळमाया
का अशी आटली,
वसुंधरेला विराण
करत सुटली ।
आभाळमाया का गं
अशी आटली
आम्हा लोकांचे
घसे कोरडे होण्याची ,
वेळ का आणलीस ।
आभाळमाया,
तोंडचे पळवलंस पाणी
तरीही तुला ,
आमची दया
का ग नाही आली ।
आभाळमाया
झाकळून
येतेस अवचितच ,
आशा लावतच
बसतो ना जीव ।
आभाळमाया
अधीर डोळे
सारखे तुझ्याकडे ,
अंत आता तू
बघू नकोस ना गडे ।
आभाळमाया,
काळ्या मेघांना
तू पोटाशी घे ,
डोळ्यातून त्यांच्या
पाऊस बरसू दे।
आभाळमाया ,
बळीराजाच्या
चेहऱ्यावरचाआनंद ,
वसुंधरेला
डोळे भरुन
बघू दे ।
आभाळमाया
आम्हा लोकांना
पाऊस सहलींची ,
मनसोक्त पणे
मजा चाखू दे ।
आभाळमाया
अशी आटून
जाऊ नकोस ,
लेकरांच्या तुझ्या
तोंडचा घास
काढून घेऊ नकोस ।
आभाळमाया
तुझ्या लेकरांचा
श्वास असा टांगणीला
लावू नकोस।
आभाळमाया,
अशी रुसून नकोस
तुझ्या लेकरांचा
डोळा पाणी
आणू नकोस....।
©
*नंदिनी म.देशपांडे*
जूलै,२४,२०१९.
🌧🌧🌧🌧🌧🌧
*चंद्रमा*🌕
हे शांत शितल चंद्रमा
निशेच्या आकाशीच्या
राजसा ।
बांधतअसतोस
प्रत्येकाच्या मनाशी
तू धागा ।
कळतं रे कसं
तुला मनातलं
निरव शांततेत साधत
असतोस गप्पाष्टक ।
प्रेमिकांच्या प्रेमाचा
होतोस तू साक्षी
बहिणीला भावाच्या
हक्कानं तूच रक्षी।
वाढत असता
कलेकलेनं
अहंकार तू
त्यागून टाकतोस ।
कलेकलेनंच
कमी होताना सदैव
हसतमुख असतोस ।
नभांगणीच्या तारकांशी
मैत्र मात्र जोडतोस
आकाश गंगेचा प्रियतम
बनून राहतोस।
आभा तुझी देखणी
तेजश्री त्यातूनि प्रकटी
प्रियकराच्या प्रियेचा
तू असशी ऋणी ।
मुखकमलाला तिच्या
तुझीच रे उपमा
सौंदर्याच्या साजाने
तूच चिरंतन साजिरा
तूच चिरंतन साजिरा ।
©
*नंदिनी म.देशपांडे*
दि.२१,जूलै,२०१९
औरंगाबाद.
🌕🌕🌕🌕🌕🌕
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा