हिरव्या हिरव्या कोंदणात
अवतरली आभ्रकाची फुलं
हसून प्रसन्न स्वागताला
जाहली होऊन सज्ज
शंखनाद सोबतीला
जल तरंग उठवती
शुभ्रतेच्या प्रकाशानं
आसमंत उजळती
उजळल्या दाही दिशा
उजळले अंबर
आदित्याच्या तेजाला
दिले सृष्टिने समर्पण
सुगंधाच्या कुपीतूनी
सुवास मंद शिंपिती
वाऱ्यासवे झुळूकीतूनी
भारुन टाकती दिशा दिशा
समर्पण सृष्टिचे
कणकणातून बहरले
पानेफुले तरुवेलीतून
जीवाजीवांत नाहले
धन्य झाली वसुंधराही
समाधानानं तृप्त
ऊभी धरणीमाय अधिर
वसंतोत्सवाच्या सन्मुख.
*नंदिनी*
🌹🌹
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा