*सुर्यदेव*
सुर्यदेव चिडले
रागाने कोपले....
आपल्या सहस्त्र करांतून
प्रकटायला लागले....
अवनीवरच्या प्रेमाला
अशी कशी लागली दृष्ट
हिरवा कंच शालू तिचा
करडा केला जास्तच
प्राणी मात्रांच्या तोंडचे तर
पाणीच पळवले त्यांनी
बेसुमार वृक्षतोडीचे
परिणाम भोगले आम्ही
म्हणाले सुर्यदेव,
सांगत होतो नेहमीच
झाडे लावा झाडे वाचवा
तुमच्याच हितासाठी
गोड शब्दांत सांगितलेले
ऐकेल तो माणूस कसचा
तुमच्याच करणीची शिक्षा
गगनराज म्हणून देतोय
आता तरी जागे व्हा,
भराभर झाडं लावा
माणसासारखं शहाण्या
गुपचूप ऐका....
बघताच माणसांची त्रेधातिरपीट
सुर्य देवांना आली कणव
ढगांना काळ्या बोलावणे धाडत
दिला आदेश....
करण्या तिव्रता जराशी कमी
आपल्या सहस्र करांची
म्हणत म्हणत पुनःपुन्हा
झाडे लावा झाडे जगवा
झाडे लावा झाडे जगवा....
©*नंदिनी*
🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳🌳
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा