*विहिणींचा गोडवा*
दोन दिवसांपूर्वी मैत्रीणीच्या मुलीच्या लग्ना निमित्ताने बांगड्या व मेहंदी च्या कार्यक्रमासाठी जाण्याचा योग आला....
त्या घरची मोठी आणि एकच लेक, लहानपणापासून आई-वडिलांच्या,आजी आजोबांच्या लाडाकोडात न्हाऊन निघालेली....पण तेवढीच संस्कारी....उच्च शिक्षाविभुषित.....
जमलेल्या सर्व सुवासिनी,पाहूणे मंडळी, कार्यक्रमाची रंगत वाढवत ठेवण्यासाठी गाणी गाण्यासाठी बोलावण्यात आलेला समुह....अशी सर्व मंडळी नवरीच्या आगमनाची आतुरतेने वाट बघत होतीे...
लग्नघरच ते! वेळेचं गणित थोडसं ईकडे तिकडे होणारच!पण तो पर्यंत सर्वांचं मनोरंजन करण्यासाठी लेकीच्या हौशी आईनं,आपल्या लेकीचा लहानपणीच्या रम्य आठवणी, म्हणजे जन्मापासून ते आत्ता नवरी बने पर्यंत असंख्य गोड गोंडस अशा वेगवेगळ्या मूड मधील, अनेक प्रासंगिक स्वरुपाचे आणि कौतूकाचे असे छाया चित्रांचे मोठ्ठे कोलाज दर्शनी भागातच ठेवले होते...त्याला लागूनच नवऱ्या मुलीच्या बालपणीचा भातुकलीचा संसार,तिची खेळणी यांची सुरेख मांडणी केलेली होती......
नवरीच्या आगमना पर्यंत कुतुहलाने बघाव्या अशाच या सर्व वस्तू ! सर्वांचीच चांगलीच करमुणही झाली आणि प्रत्येकानं हे बघत असतानाच आपल्याही बालपणात हळूच डोकावून बघितल्याचे लक्षात आले....
तो पर्यंत होऊ घातलेल्या नव्या नवरीचं आगमन झालं....अत्यंत कौतुक मिश्रीत पण संमिश्र भावनांची चेहऱ्यावरची गर्दी लपवण्याचा प्रयत्न करत,तिची आई लहान मुलीसारखी तिचे बोट पकडून तिला घेऊन आली....सगळ्यांच्याच नजरा नवरीवर खिळलेल्या....
आपल्याला आवडलेल्या मुलाशी लग्न करावयाचे तेही आईबाबांची संमती घेऊन तिनं ठरवलेलं....पण तरीही बावरलेपण,आईबाबांचासहवासाची निर्माण होणाऱ्या पोकळीचे मनात निर्माण होणारं शल्य,बालपणीच्या अगणीत क्षणांच्या आठवणी सोडून दूर जाण्याचं हुरहुरलेपण अशा भरघोस भावनांची मांदियाळी मनात घेऊन आलेली ही नवरी....अतिशय देखणी,समंजस दिसत होती....साधंच मेकअप केलेलं होतं तरीही सौंदर्यानं परिपूर्ण असणारी....तिच्या हातांवर हात भरुन सुंदर नाजूक मेहंदी रेखाटलेली बघून प्रत्येकीच्या चेहऱ्यावर तिच्या विषयी कौतुक दाटून आलेलं दिसत होतं...
मला मात्र तिच्या विषयी कौतुक तर वाटत होतेच.पण नवरीचा चेहरा अवलोकन केला, आणि मनामध्ये झरझर अनेक अवीट गोडीच्या गाण्यांनी गुणगुणनं सुरु केलंय असं लक्षात आलं.....
* होणार सून मी त्या घरची....
लेक लाडकी या घरची
होणार सून मी त्या घरची...
*पिवळी पिवळी हळद लागली भरला हिरवा चुडा....
वधू लाजरी झालीस तू गं सांगे तो चौघडा....
*निघाले आज तिकडच्या घरी
एकदाच मज कुशीत घेऊन पुसूनी लोचने आई....
अशा अनेक गोड विहिणी कानात गर्दी केली होती....किती सार्थ अर्थ होता या साऱ्याच गाण्यांचा.... कोणत्याही काळातील
लग्नसमारंभात अगदीच ताजातवाना वाटावा असाच...नव्या होणाऱ्या नवरीला आपल्याच भावविश्वात खिळवून ठेवणारा...मनाला गहिवर आणणारा आणि हुरहुर लावणाराही....
आपल्या या गीतांच्या गीतकारांचे, संगीकारांचे आणि गयिकांचे मानावेत तेवढे आभार कमीच आहेत असे जाणवले या वेळी...
नकळतपणे या सर्वांच्या भारतीय संगीत क्षेत्रातील या कार्याला मनापासून सलाम करत मनोमन धन्यवाद द्यावेसे वाटले....
या अवीट गाण्यांची गोडी आपणही ऐकावी यासाठी हा सारा प्रपंच!!
ऐका तर मग या विहिणी....
©
*नंदिनी म.देशपांडे*
🌷🌷🌷🌷🌷🌷
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा