चांदण झूला झुलवत
चंद्र अवतरला गगनी
बघताच रुपेरी आभा
चांदणीही भाळली
खुद्कन हसलं आकाश
धुंद झाला चंद्र
नीशेच्या गं अंगणी
टिपूर शिंपलं चांदणं
मंद लहरला पवन
शिरशिरी आला घेऊन
थरथरती चांदणी ती
गेली मनस्वी मोहरुन
अन् बिलगली चंद्रास
अलवार जाऊन
बघूनिया डोळ्यात
चांदणीच्या तरल
चंद्र गेला हरखून
प्रित तिची पाहून...
प्रित तिची पाहून....
© *नंदिनी*
🌕🌕🌕🌕🌕🌕
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा