बालपण
आपल्याच बालपणात पुन्हा फिरुन डोकावताना....
वाटतं,पुनःश्च
लहान व्हावं...
अवती भोवतीचा
स्वच्छंदीपणा आणखी
एकदा अनुभवावा...
निरागस प्रश्नांची
मौक्तिक माला
अविरत ज्यपावी...
फुलपाखरू होऊन
उंच उंच उडावे
परि बनून आनंदाने
खूप खूप बागडावे....
भातुकलीच्या खेळात,
बाहुला बाहूलीचे
लगिन लावावे...
लुटूपूटूचा स्वयंपाक
साग्रसंगीत बनवून
जेवणावळी
घलाव्यात....
पावसात भिजत चिंब
कागदाची नाव
पाण्यावर सोडावी...
चॉकलेटचे बांधावेत ईमले
टपाटप टाकत टापा
घोड्यावर घ्यावी रपेट....
मामाचं पत्र,आंधळी
कोशिंबीर,शिवनापाणी
आणि
लपाछपी खेळत खेळत
दमून जावं....
बाबांच्या हातून घास
घेत गोड खाऊचा
आईच्या तोंडून गोष्ट
ऐकावी हिरकणीची....
होताच रात्र,
पदराच्या पांघरुणात
आईच्या कुशीत
झोपावं गुडगुडुप्प
झोपावं गुडगुडुप्प...
©
*नंदिनी म.देशपांडे*
🌹🌹🌹🌹🌹🌹
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा