रविवार, २३ सप्टेंबर, २०१८

एक कविता. जागतिक कन्या दिनाच्या निमित्ताने...

* जागतिक कन्या दिनाच्या निमित्ताने....*

वैष्णवी आणि वेदश्री,
शक्ती रुपांची ही दोन्ही नावं.

  आहेत बनल्या या दोघीही,
  आमच्या कुटुंबाची शक्तिस्थानं.

   प्रेमळ, सालस अशा दोघी या,
   निरागसतेच्या मुर्तीमंत प्रतिमा.

   विलक्षण चुणूक बुध्दिमत्तेची
                      घेवून,
    मान कुटुंबाची अभिमानाने
                     उंचावून.

शिस्त आणि शिष्टाचाराची कास
       ‌             धरुन,
  माणूसकीच्या चालत वाटेवरुन.

   आकाशाला आपल्या घेताना
                    कवेत,
    पाय मात्र कायम जमिनीवर
                    टेकवत.

    बाळगत जिद्द उंच भरारीची,
    म्हणतात कशा काळजी नको
                    आमची.
    
     स्वतःकरतात मात्र थोरांची
                    काळजी,
     होऊन कधी आई तर कधी
                 ताई आमची.

    वाटतो केवढा दिलासा
                   मनाला
    होताच स्पर्श नाजूक हातांचा.

    असेच प्रेम सदा राहो बाप्पा,
    मावशी असूनही मुलींची
            ‌      माया.  

    राहोत सुखी कायम दोन्ही
               माझ्या भाच्च्या,
    लेकीच जणू या आपल्या
        ‌‌      मावशीच्या.

   असू द्यावा आशिर्वाद एवढाच
                   देवा,
    मागणं माझं हे कृपया
           ‌‌       स्विकारा.

   आशिर्वादाचं लेणं लेकींना
                  द्यावं,
   लेणं आशिर्वादाचं लेकींना
                  द्यावं.....

          © नंदिनी देशपांडे.

२३,सप्टेंबर २०१८.

🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗🤗

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा