चोचले.....जिव्हेचे.
आजचा जमाना पिझ्झा आणि बर्गर तसेच चायनीज फुडचा असला तरीही, आमच्या सारख्यांना,हवामानाच्या मौसमा प्रमाणे कांही तरी वेगळ्या, पण आपल्या पारंपारिक पदार्थांची आठवण बरोब्बर येतेच....
लगेच कल्पने मध्ये आम्ही त्याची चव जिव्हेवर रेंगाळती ठेवतो.... आणि दुसऱ्याच दिवशी तो पदार्थ बनवून त्याचा यथेच्छ आस्वादही घेतला जातोच....
होय,कारण हे पदार्थ बनवावयास फारशी तयारीही लागत नाही....त्यांचे लागणारे साहित्य सामान्यपणे आपल्या घरी नेहमीच उपलब्ध असते....शिवाय त्यांची रेसिपी आम्हाला माहिती असतेच..... बनवण्यासाठीही आम्ही कायम तत्पर असतोच....कारण करण्याची, इतरांना करुन खाऊ घालण्याची आवड आणि स्वतः च्या सुध्दा आवडीचंच....
हल्ली बऱ्यापैकी थंडी पडू लागलीए... दररोज तेच ते खाणं नकोसं होतं....त्यातही ऊन ऊन असे वाफाळलेले पदार्थ खावेसे वाटतात....मस्त खमंग, आणि तोंडाला चव आणणारे....
असंच झालं,दोन दिवसांपूर्वी आणि उकड शेंगुळ्यांचा बेत बनवला....ही डिश बहूतेक रात्री करण्यासाठी चांगली वाटते....कारण गृहिणी स्वतः रात्री चे जेवण चवीने व गरम गरम खाऊ शकते....
बनवले मी त्या दिवशी उकड शेंगुळे ! पण किती आठवणी जाग्या झाल्या म्हणून सांगू!हे बनवताना!
माझ्या आईला उकड शेंगुळे फार आवडायचे....अर्थात तिचीच आवड आमच्यात पाझरत आलीए....आईच्या हाताला विलक्षण चव होती....त्याच्या जोडीला सुगरणपणाही !
आई आजारी पडली कधी, तर तोंडाची गेलेली चव परत आणण्यासाठी,उकड शेंगुळेच बनवायची....केवळ त्याच्या पाण्यासाठी.....
उकड शेंगुळ्याचे गरमागरम पाणीही सूप प्रमाणे प्याले तर,हमखास तोंडाला चव येते हा तिचा अंदाज चक्क वास्तवात उतरायचा....
या पदार्थात जास्तीत जास्त पाणी ठेवून रसरशीत बनवण्यावर म्हणूनच माझाही भर असतो....
बारीक,मध्यम आकाराचे,खमंग भरपूर लसणीच्या फोडणीत बनवलेले...
त्यात मनसोक्तपणे कोथिंबीरीचा उपयोग, आणि वर आपल्या लोणकढ्या तुपाचा चांगला आवळ्या एवढा घट्ट गोळा....अहाहा!सोबत लोणचं किंवा चटणी...
काय फक्कड लागतं म्हणून सांगू !!
घरातली बच्चे कंपनी सुट्ट्यांमध्ये एकत्र जमली की,त्यांनाही या पारंपारिक पदार्थांची ओळख होऊन आवड निर्माण व्हावी, यासाठी मी एक दिवस आवर्जून हा पदार्थ बनवतेच...
अहो एक खास डिश म्हणून ही मंडळी खातात आवडीनं! मला तर मुलांनी फोर्क (काटा चमचा)मागितल्याचीही आठवण झाली... आणि हसूच आले पटकन !
मग हा पदार्थ खावा कसा?याचेही प्रात्यक्षिक करुन दाखवावे लागले!
पण केंव्हाही बनवले तरी गरम खाण्यातच मजाए! ते गार होतील तसे घट्ट आणि बेचव होत जातात...
पण गरम गरम खाल्ल्या नंतर आपोआप शब्द बाहेर पडतात आपल्या तोंडातून,
"अन्नदाता सुखी भवः...."
©
*नंदिनी म.देशपांडे*
🌹🌹🌹🌹
Manisha Narwadkar Bhakre
कृति.
ज्वारीचे पीठ,चणा डाळीचे पीठ आणि गव्हाचे पीठ अनुक्रमे २:१:१/२ या प्रमाणात घ्यावे....त्यात, चवीनुसार मीठ,हळद,हिंग,थोडा ओवा हातावर चोळून,तीखट हे साहित्य छान एकत्र करत पाण्यात भिजवून घ्यावे....साधारण भाकरी साठी लागते तसे पीठ मळावे....
कढईत थोडे जास्त तेल घालून फोडणी करुन त्यात लसणीचे तुकडे गुलाबी तळून घ्यावेत आणि भरपूर पाणी फोडणीत टाकावे....
या पाण्याला चांगली उकळी फुटे पर्यंत,तळहाताला तेल लावून पिठाचे शेंगोळे करवून घ्यावेत....करंगळीच्या जाडीचे करत तीन ईँच लांबीच्या शेंगोळ्यांची दोन टोके पाकळीच्या आकारात चिटकवून घ्यावीत....नंतर हे सर्व तयार केलेले शेंगोळे उकळत्या पाण्यात एक एक सोडावित....
ते शिजत येतील तेंव्हा पाण्यावर तरंगतात आणि चमक येते...साधारण पंधरा मिनिटे मध्यम आचेवर शिजवून घ्यावेत....
हे तयार शेंगोळे पाण्यासह (ग्रेव्ही) ताटलीत वाढून कोथिंबीर घालावी....थोडे चमचाभर तूप टाकून सर्व्ह करावे....
*नंदिनी*
🌹🌹
कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा